De Spaanse hoofdstad eert ook twee Mexicaanse schrijvers met een beeld.

Deze dichteres Juana Inés de la Cruz staat op het Plaza de España. Al op zeer jonge leeftijd was ze geïnteresseerd in literatuur en wetenschap. Ze was arm, had geen familie en wilde ook niet trouwen. Daarom zocht ze haar toevlucht in een klooster. Hier kreeg ze de tijd om zich aan haar studies te wijden. Ook haar belangrijkste gedicht, de droom, schreef ze hier. In het klooster had ze als protegé van de onderkoning relatief veel vrijheid. Wel kwam ze vaak in botsing met kerkelijke functionarissen omdat die haar gedichten te ‘wereldlijk’ vonden. Ze streefde naar meer gelijke rechten voor vrouwen, en verdedigde het recht op onderwijs voor vrouwen. Hierdoor wordt ze wel als een voorloopster van het feminisme gezien.

In het Parque Norte staat schrijver Leon Felipe, geboren in Spanje als kind van Mexicaanse ouders die op reis waren in Europa. Het beviel ze goed in Spanje, en besloten zich er te vestigen.
Als dichter verwierf hij vooral bekendheid met zijn gedicht over de Spaanse burgeroorlog. In 1938 vluchtte hij voor de Spaanse burgeroorlog naar Mexico, waar hij in ballingschap leefde tot hij stief.