IJslandse taal en letters

Het IJslands is een bijzondere taal. Het is de taal die door de Vikingen in de 9e eeuw is meegenomen naar het eiland en sindsdien niet veel veranderd is. IJslanders kunnen dus zonder veel moeite hun oude verhalen lezen, zoals de Edda. Een ander unicum: Het IJslands is de enige taal waarbij de taalgrens gelijk loopt met de landsgrens. 

Het IJslands kent twee extra letters: de stemhebbende Ð / ð – die nooit aan het begin van een woord voorkomt – wordt uitgesproken als in het Engelse ’that’ en de stemloze Þ / þ die wordt uitgesproken als in het Engelse ’think’.

Tot slot nog een mooie traditie uit de Vikingtijd: het gebruik van de voornaam in combinatie met de naam van de vader. Een jongen krijgt de voornaam van zijn vader met het achtervoegsel ‘son’, een meisje krijgt de voornaam van haar vader met het achtervoegsel ‘dottir’. IJslanders hebben dus geen achternaam zoals wij die kennen. 

Wijn-abc

Ruim twee jaar geleden ben ik ermee begonnen, een wijn-abc. Wijn koop je voor de smaak, net als je een boek koopt voor het verhaal. Maar zoals je bij het boek als eerste de kaft ziet, zie je bij wijn als eerste het etiket. Vaak prachtig vormgegeven. Zonde eigenlijk om na het drinken zo met fles en al in de glasbak te kieperen.
Voor mijn 50e verjaardag kreeg ik een mooie fles, met een M. Ik wilde het etiket eraf weken, maar dat lukte niet. Zonde, de fles met stukgetrokken etiket moest ik toch maar weggooien. Gelukkig vond ik zelf nog een andere mooie fles met de M. En zo ontstond mijn plannetje: voor ze in de glasbak verdwijnen maak ik eerst een foto.

En van het een kwam het ander. Na de letter M volgenden de andere 25 letters van het alfabet. Nu is het wijn-abc bijna klaar. Deze fles met een S fotografeerde ik afgelopen week.

Piepkleine bibliothèque in die grote Franse Alpen

Vroeger was het een rottig schuurtje, nu een piepklein bibliotheekje.
In het kleine bergdorpje Saint Nicolas de Véroce, waar ik al jaren kom, zag ik dat het kleine hutje tegenover de skilift tot bibliotheek was verbouwd.
Met prachtige letters.

En het formaat en de openingstijden waren aandoenlijk. Een hele kleine collectie in een schattig hutje dat drie keer per week een uurtje open is.
Als je goed kijkt zie je een jongetje op het rotsblok zitten, wachten tot hij z’n boeken kan ruilen, straks.

Leuke letters

Dit jaar maar eens starten met letters, leuke letters wel te verstaan.
Bij een van mijn zoektochten naar beweging in foto’s kwam ik een plaatje tegen met vallende dobbelstenen:

Dat kan ik ook, dacht ik natuurlijk, met letterdobbelstenen wel te verstaan.
Maar dat viel ietsje tegen. Mijn foto is grappig, maar niet zo fraai als het origineel.