Dit is mijn plek

Deze wulpse dame fotografeerde ik al eerder. Ze hangt in het Begijnhof in Amsterdam. Maar de vorige keer was haar boek nog maagdelijk leeg. Nu staat er iets in geschreven. Ik ben benieuwd hoe het verhaal verder gaat…

Hic est orpus enim meum: want dit is mijn plek.

In het Begijnhof vond ik nog een gevel steen met boek. Het toont Johannes de evangelist die in een boek schrijft, met achter hem een adelaar.
Johannes is naast Matteüs, Marcus en Lucas een van de vier evangelisten die het leven van Jezus beschreven. Alle vier de evangelisten hebben een eigen symbool. Voor Johannes is dat de adelaar. Johannes begint zijn evangelie met een filosofische beschouwing over tijd en eeuwigheid. Het past mooi bij een adelaar die hoog boven de aarde zweeft.

Lezen om de hoek

Soms kom je in een gewoon straatje in een gewone woonwijk een mooi detail tegen. Dit reliëfje zag ik op onze wandeltocht door een buurtje in Stuttgart. Het gevelsteentje zit hier niet op de voorgevel, maar om de hoek, op de zijgevel van het huis.

Helfferichstraße, Stuttgart

Boeken op de gevel

Op de Herengracht nummer 535 kwam ik weer eens een mooie gevelsteen tegen.

Het pand op nummer 535 heeft samen met de buurpanden vanaf 1968 tot de jaren 90 dienst gedaan als bevolkingsregister. Daarvoor was het heel lang in gebruik als Bankgebouw.

Huis van de boekdrukker

Deze boekdrukker had het goed voor elkaar. Een monumentaal pand aan een van de voornaamste straten in Leeuwarden, de Sint Jacobsstraat.
Het is in 1635 gebouwd voor de boekdrukker Dirck Albertsz uit Deventer. In het fries boven de winkelpui staan voorstellingen van het boekmakersambacht. 

Dubbeltjespanden

Ik fietste deze week langs de Dubbeltjespanden. Een rijtje huisjes, een beetje verstopt, aan de Mauritskade in Amsterdam.

De Dubbeltjespanden was een van de eerst sociale huurwoningen-projecten in Nederland.
Bij het opknappen van deze huizen, in 2013, heeft kunstenares Marjet Wessels Boer dit kunstwerk gemaakt, op de kopse kant van de panden. De letterkast waarin alle objecten staan, verwijst naar de letterkast van de krant die de woningbouwvereniging uitbracht om leden te werven voor de bouw van de Dubbeltjespanden. De objecten in de letterkast verwijzen naar de verhalen over de Dubbeltjespanden.
De naam Dubbeltjespanden op zijn beurt verwijst weer naar het wekelijkse dubbeltje dat de leden van de woningbouwvereniging aan contributie betaalden. 

Ook hier een verwijzing naar boeken en verhalen:
Bij de typemachine van nummer 46 is het verhaal: Hoewel ze nog maar net aan de Mauritskade woont, kan deze bewoonster al een boek vol pennen over de straat. Het is een doorlopende theatervoorstelling gevuld met opvallende gebeurtenissen. Zonder haar notitieboekje gaat ze de deur niet uit.

Bij het pennenbakje met inktpot van nummer 50 is het verhaal: Met een klassieke kroontjespen en Oost-Indische inkt, maakt ze de meest verfijnde tekeningen op papier. Vanwege het picturale karakter van het straatje voelt deze bewoonster zich helemaal op haar plek aan de Mauritskade.

Kijk voor meer verhalen op www.dubbeltjespanden.nl.

Boekenweek

De Boekenweek begint vandaag. Een mooie dag om weer eens door de stad te struinen op zoek naar boekendetails. Ik vond een mooi uithangbord en een klassieke gevelsteen.
En dan tot slot natuurlijk de boekhandel in voor het boekenweekgeschenk.

Sint Annenstraat, Amsterdam

Reguliersdwarsstraat, Amsterdam

de Bibliotheek Alkmaar eert Joost Zwagerman

Een mooie maar trieste gevelsteen. Eerbetoon van de Alkmaarse Bibliotheek aan Joost Zwagerman die in deze stad geboren werd, vandaag precies 56 jaar geleden.

Joost Zwagerman was een studiegenoot van mij. Niet dat hij mij kende, maar wij kenden wel allemaal deze beroemde medestudent. Als hij de kantine binnenkwam gonsde zijn naam meteen rond. Hij debuteerde in 1986 met de roman De houdgreep. Drie jaar later brak hij door bij het grote publiek met de roman Gimmick!. In 1991 verscheen Vals licht, dat genomineerd werd voor de AKO Literatuurprijs en in 1993 werd verfilmd.
In 2010 schreef hij het Boekenweekgeschenk Duel.

Het ontwerp is van Pieter Bijwaard uit Bergen, de typografie is van grafisch ontwerper Stephan de Smet uit Amsterdam.

Schrijven boven de deur

Vond ik kort geleden nog ‘lezen boven de deur’, op deze strooptocht vond ik ‘schrijven boven de deur’. Een gevelsteen ter nagedachtenis aan Fred Thomas.

Thomas (1906-1959) – geboren op de Prinsengracht – was journalist en schrijver en werkte bij het dagblad De Tijd. Hij had bijzondere belangstelling voor het lot van de bewoners rondom de Zuiderzee en was jarenlang secretaris van het Landelijk Comité tot Behoud van de Zuiderzee.

Lezen boven de deur

Je loopt enig risico als je omhoog kijkend door de stad loopt – struikelen over losliggende stoeptegels, tegen voorbijgangers aanlopen – maar je ontdekt zoveel moois. Op één en twee hoog is van alles te zien. Deze gevelsteen bijvoorbeeld, met spelende en lezende kindertjes. 

Amsteldijk in Amsterdam

Jacobus de Meerdere

In Utrecht is een gevelsteen met Sint Jacobus. Om precies te zijn, Jacobus de Meerdere, een van de twaalf apostelen van Jezus. Hij wordt de Meerdere genoemd om hem te onderscheiden van zijn naamgenoot die Jacobus de Mindere wordt genoemd. In het Spaans wordt zijn naam verkort tot Santiago.

Volgens de overlevering leverde de koning van Asturië (een koninkrijkje in Spanje) in 844 een veldslag tegen de Moren, waarbij het leger van de koning onverwacht hulp kreeg van een geheimzinnige ruiter die de Moren doodde. Het lag voor de hand dat de ruiter niemand anders was dan Sint-Jacobus, die sindsdien patroonheilige is van Spanje en in het bijzonder van Santiago de Compostella.

Jacobus staat hier afgebeeld met de mantelschelp, ook wel de Sint-Jacobsschelp genoemd, zijn staf en een boek.