Twee heiligenbeeldjes kwam ik tegen op mijn wandelingen door Maastricht.
Sint Arnoldus – ambachtsheilige van de bierbrouwers – in de Boschstraat en de heilige Lambertus – bisschop van Maastricht – in de Bredestraat.
Mestreechse heiligen
Categorie archieven: Beelden
Eerste lezende beeld in Amersfoort
Amersfoort is een leuke stad met een mooi oud centrum, maar veel lezends ben ik er nog niet tegengekomen. Het eerste lezende beeldje zag ik bij toevel in het Soesterkwartier, op een hoekje in de Matthias Withoosstraat. Ik denk dat het een oude pastorie is geweest.
Die lesende
Ze heeft niet het rustigste plekje uitgezocht om haar boek open te slaan. Achter, naast en voor haar, overal winkels, terrasjes en langslopende mensen met volle tassen. Maar ze zit verdiept in haar boek en lijkt van het rumoer om haar heen geen last te hebben.
Die lesende, is haar naam. En ze zit in Aken op de hoek van de Buchkremerstraße en de Ursulinerstraße.
Boekentafereeltjes in Harderwijk
Je loopt er bijna aan voorbij, het is maar een klein gedenkteken in een rustig straatje, om de hoek van de hoofdingang van het Catharinaklooster.
Het is een eerbetoon aan een Hongaarse theoloog János Apáczai Csere, die in 1651 aan de voormalige Universiteit van Harderwijk is gepromoveerd. Het hangt in de Academiestraat.
Op het Kerkplein vind ik nog een mooi boekentafereel, boven de deur van het voormalig Burger Weeshuis. Het jongetje houdt de Bijbel onder zijn arm geklemd, het meisje heeft een boekje in haar hand met de jaartallen 1554 – 2014.
Verhalen van zand
Vijf jaar geleden fotografeerde ik bij het Zandsculpturenfestijn een paar zandsculpturen met boek. Dit jaar staat het festijn in Garderen in het teken van verhalen. Dus ging ik opnieuw kijken, en foto’s maken.
Er waren én beelden waarin boeken een belangrijke plaats innamen én beelden die verhalen uitbeelden.
De kinderen volgen de Rattenvanger van Hamelen.
De Grote Vriendelijke Reus
Als je begrijpt wat ik bedoel…
En dit verhaal behoeft geen verdere uitleg.
Nog een heilige in de bergen
Vanuit Ortisei gaan we door naar Kastelruth, een ander plaatsje in het Val Gardena. In de kerk tref ik daar de heilige Anna die Maria leert lezen.
Heiligen diep in de bergen
In de grote plaatsen Bolzano en Merano heb ik niet veel lezende beelden gevonden, maar diep in de bergen, in Val Gardena, heb ik meer geluk. Het zijn vooral heiligenbeelden, maar ze lezen. In Ortisei vind ik deze muurschildering.
Cësa Brida is geen Italiaans of Duits, de twee talen in Zuid-Tirol. Het zal dus Ladinisch zijn, de derde taal die in dit deel van Italië wordt gesproken. Cësa betekent Huis, wat Brida betekent kan ik niet achterhalen, want het Ladinisch is nog niet opgenomen in Google Translate. Ik denk dat het Bruid betekent. Bruidshuis. En dan niet in de betekenis van een modehuis voor bruidsjurken, maar in de betekenis van klooster, waar de bruiden van Jezus wonen.
Iets verderop, boven de ingang van een klein kerkje, vind ik dit beeld.
De heilige Antonius, patroonheilige van vrouwen en kinderen, armen, bakkers, mijnwerkers, het huwelijk, reizigers, verliefden én van de verloren voorwerpen.
Onder zijn naam staat Preia per Neus. Ook dat zal Ladinisch zijn, want als ik het in Google Translate zet, komen er geen vertalingen uit.
Non met boek
We gaan heel even de grens over, naar Zwitserland. Zo levendig als zelfs de kleinste Italiaanse dorpjes zijn, zo stil was het in dit Zwitserse Müstair. Een postkantoor, een winkeltje, veel hotels, deels gesloten, en een groot klooster: Clostra San Jon. Maar geen mensen.
De non heeft er dus weinig bekijks met haar bijbel in de aanbieding.
Episcopus
Waarom deze goede man in een stil hoekje weggestopt staat in Bolzano, is mij niet duidelijk. Deze Geremia Bonomelli was eind 19e begin 20e eeuw episcopus, of te wel bisschop in de regio Lombardije-Venetië. Bolzano ligt niet in deze streek. Hij wordt geroemd omdat hij zich inzette voor de Italiaanse emigranten. Zuid-Tirol was toen nog geen Italië, dus wellicht heeft hij de mensen die naar Oostenrijk emigreerden hier toen ondersteund.
Vertaling van het opschrift Adest monet ad bonum urget: Hij is aanwezig en spoort ons aan om goed te doen.
Het beeld staat op het Piazza Silvius Magnago – Silvius-Magnago-Platz in Bolzano – Bozen.
Meran, stad van Sissi
Na Oostenrijk gaat de reis verder naar Italië, Zuid-Tirol. De streek is niet dik bezaaid met boekenbeelden, maar in Meran weet ik twee lezende beelden te staan. Keizerin Sissi is hier meermalen geweest om te kuren, en dat moest natuurlijk vereeuwigd worden.
Er staat een beeld van haar in het stadspark Elisabethpark.
En iets buiten de stad, bij kasteel Trauttmansdorff, is ze ook vereeuwigd. In dit kasteel heeft ze diverse keren gelogeerd.
Op het monument staat gebeiteld: Zur erinnerung an den Aufenthalt seiner Majeztaet des Kaisers und Koenings Frans Jozef I und Ihrer Majestaet der Kaiserin und Koeningin Elisabeth in Schlosse Trauttmansdorff in den Jahren 1870/71 und 1889.
Meran – of op z’n Italiaans Merano – is ruim vier eeuwen de hoofdstad van Tirol geweest. Na de Eerste Wereldoorlog werd het overgedragen aan Italië. Italiaans werd de verplichte taal, Duits mocht niet meer gesproken worden in het openbaar. Pas in de jaren 50 werd Duits weer toegestaan en werd het gebied officieel tweetalig.