Meran bleek in meerdere opzichten een boekenstad. Naast de twee Sissi-beelden mét boek, vond ik er ook een grappig boek-sculptuur en een leuk boekruilkastje.
Beide aan de Viale Europa, of op z’n Duits: Europa Allee.
Nog meer boeken in Meran
Auteur archieven: Mirjam
Meran, stad van Sissi
Na Oostenrijk gaat de reis verder naar Italië, Zuid-Tirol. De streek is niet dik bezaaid met boekenbeelden, maar in Meran weet ik twee lezende beelden te staan. Keizerin Sissi is hier meermalen geweest om te kuren, en dat moest natuurlijk vereeuwigd worden.
Er staat een beeld van haar in het stadspark Elisabethpark.
En iets buiten de stad, bij kasteel Trauttmansdorff, is ze ook vereeuwigd. In dit kasteel heeft ze diverse keren gelogeerd.
Op het monument staat gebeiteld: Zur erinnerung an den Aufenthalt seiner Majeztaet des Kaisers und Koenings Frans Jozef I und Ihrer Majestaet der Kaiserin und Koeningin Elisabeth in Schlosse Trauttmansdorff in den Jahren 1870/71 und 1889.
Meran – of op z’n Italiaans Merano – is ruim vier eeuwen de hoofdstad van Tirol geweest. Na de Eerste Wereldoorlog werd het overgedragen aan Italië. Italiaans werd de verplichte taal, Duits mocht niet meer gesproken worden in het openbaar. Pas in de jaren 50 werd Duits weer toegestaan en werd het gebied officieel tweetalig.
Een Nederlander in Oostenrijk
Wat doet deze van oorsprong Nederlandse Peter Kanis in de Dom St. Jakob in Innsbruck?
Petrus Canisius werd geboren in Nijmegen, begin 16e eeuw. Hij heeft een lange staat van dienst. Als Jezuïet speelde hij een belangrijke rol in de Contrareformatie, een reactie op de protestantse Reformatie – ingezet door Luther en Calvijn. Hij kreeg de taak om de Katholieke leer in lekentaal uit te leggen, om zo de onwetendheid onder katholieken te bestrijden. Dit deed hij in de vorm van een soort vraag- en antwoordenboekjes, zijn beroemde catechismussen. De catechismussen beleefden meer dan duizend herdrukken en werden in 26 talen vertaald. Het is daarmee een van de meest herdrukte boeken in de Nederlandse geschiedenis. Tot halverwege de twintigste eeuw werden zijn catechismussen gebruikt in de kerk en op scholen.
Daarnaast heeft hij in diverse plaatsen in Europa scholen opgericht, onder andere in Innsbruck.
Grafkerk met lege tombe
Keizer Maximiliaan (1459-1519) gaf zelf opdracht tot de bouw van de Hofkirche in Innsbruck en zijn grafmonument. De rijkbewerkte tombe staat middenin de kerk, maar zijn graf is leeg. Maximiliaan liet bij testament weten dat hij bijgezet wilde worden in de hofkapel van zijn geboortestad Wiener Neustadt, in het oosten van Oostenrijk.
De tombe wordt omringd door 28 bronzen beelden, de mannen allemaal in legeruitrusting, de vrouwen in rijkversierde jurken met een boekje in hun hand. Het zijn gebedenboekjes; ze laten zien dat de vrouwen vroom en diepgelovig zijn en ze geven tegelijk hun rijkdom weer. De boekjes zijn een uiting van luxe.
De dame hieronder is Hertogin Kunigunde van Beieren, de zus van Maximiliaan.
Dit is Elisabeth von Görz-Tirol, hertogin van Oostenrijk
Dit is de eerste echtgenoot van Maximiliaan, Maria van Bourgondië
En de voorste dame in deze rij is Zimburgis von Masovien, de oma van Maximiliaan.
Lezen op de Zuidas
Het zijn al oudjes, deze foto’s, want deze badgasten liggen al lang niet meer te zonnen op de Zuidas. Ik kwam de foto’s weer tegen bij een zoekactie, en ze hebben nog nooit op m’n blog gestaan.
Joy of Life en is van Matthijs Bredewold & Ulrik Kristensen, ArtZuid 2011
Drie rode rozen
Drie rode rozen, het was het eerste boek dat ik las van Abel Herzberg. Daarna volgde de rest van zijn oeuvre. Met uiteindelijke een eindexamenwerkstuk over al zijn werk. Bijzonder hoe deze man filosofisch, relativerend en mild schreef over de Tweede Wereldoorlog.
Bij dag – bij avond
Bij de fotoclub hadden we een leuk thema bedacht voor deze maand: hetzelfde tafereel fotograferen bij verschillende weersomstandigheden of verschillende lichtval. Natuurlijk werd het bij mij weer iets met boeken. Ik koos voor het nachtkastje dat er overdag anders uitziet dan als ik m’n leeslampje aan heb. Niet alleen de lichtval is anders, ook zie je dat ik een boek aan het lezen ben; bril en bovenste boek ontbreken, en een vers glaasje water staat weer klaar.
Arnhemse boeken
In Arnhem zijn de boekwinkels makkelijk te herkennen door hun mooie gevelversiering. Boven de kinderboekwinkel prijken Buurman & Buurman met een boek boven hun hoofd.
En boekwinkel Hijman heeft een grote stapel boeken aan de gevel hangen.
Logeerpoes
Een hele tijd heeft ze bij ons gelogeerd, nu is ze weer terug naar haar eigen baasjes. Maar we missen haar wel een beetje.
Ze had zo haar vaste rituelen. Iedere avond kwam ze me halen, d’r kopje om de deur, glipte ze langs de boekenkast m’n kamer in: tijd om naar bed te gaan, en vooral tijd voor ons dagelijks spelletje.
De onderste planken van m’n boekenkast heb ik nooit zo vaak gezien als tijdens haar logeerpartij.
Ook een mooie bibliotheek
De mooiste bibliotheek staat in Barcelona, maar een andere bibliotheek in Barcelona mag er ook zijn. Het is de universiteitsbibliotheek van de Universitat Pompeu Fabra, waar mijn dochter heeft gestudeerd.
Tussen de boekenkasten staat een bijzondere kast, een soort poppenhuis. Als je door de raampjes naar binnen kijkt zie je de lezende mens erachter. Het is Pompeu Fabra i Poch, de oprichter van deze universiteit en de grondlegger van de moderne Catalaanse grammatica.
