Bij de Universiteitsbibliotheek van Maastricht vond ik, in de fietsenstalling, dit gedicht.
Het boek dat zich laat lezen in de nacht
gloeit op, werpt licht op voor- en nageslacht.
Bij al wat het behelst, van vonk tot zon:
elk woord werd door een ander voortgebracht.
Het gedicht is van Wiel Kusters die het speciaal schreef voor de Universiteitsbibliotheek, Nieuwenhofstraat Maastricht.
Iets verderop in Maastricht, bij de Universiteit, staat deze boekentoren.
De boekentoren is gemaakt van 12 verschillende steensoorten uit alle 5 de continenten.
De toren is gemaakt door Anna en Wolfgang Kubach-Willemsen en staat in het Hof van Tilly aan de Grote Gracht in Maastricht.
Twee heiligenbeeldjes kwam ik tegen op mijn wandelingen door Maastricht.
Sint Arnoldus – ambachtsheilige van de bierbrouwers – in de Boschstraat en de heilige Lambertus – bisschop van Maastricht – in de Bredestraat.
‘De mooiste boekwinkel ter wereld, een boekwinkel made in heaven.’ Dat schreef The Guardian over de Boekhandel Dominicanen in Maastricht.
De Dominicanenkerk in Maastricht werd na de ontkerking onder meer gebruikt als stadsarchief, postkantoor, fietsenstalling, feestzaal en expositieruimte. Met de komst van de boekhandel kreeg de Dominicanenkerk weer een meer passende functie. Het Britse dagblad The Guardian riep Boekhandel Dominicanen in 2008 uit tot de mooiste boekhandel ter wereld.
Een van de later toegevoegde ornamentjes zijn deze lezertjes. Ze staan jammer genoeg een beetje weggestopt in een hoekje. Ze zouden zo mooi passen onder een hemelse kerkboog.
Lekker lezen doen je…
… in de trein.
In Dordrecht heeft een Sint Jacobsgilde bestaan dat het Pelgrimshuys of Sint Jacobsgasthuis beheerde. Het gilde bood onderdak aan doortrekkende pelgrims die op reis waren naar Santiago de Compostella in Spanje. Sint Jacob of San Jago, was de schutspatroon van de Spanjaarden en ook van Dordrecht.
In het glas-in-loodraam boven de deur is Sint Jacobus te zien met pelgrimshoed, pelgrimsstaf en een boek in zijn hand.
Het Pelgrimshuys staat aan de Grotekerksbuurt in Dordrecht.
Soms kom je grappige straatjes tegen. Dit straatje is in Dordrecht een van de oudste Nederlandse steden. Het straatje is mogelijk vernoemd naar de grafelijke of stedelijke schrijvers die hier hun werkplaats of atelier hadden.
Tijdens een dagje struinen in Dordrecht liep ik dit boekwinkeltje binnen.
Een klein antiquariaat, van boven tot onder en van voor naar achter volgestouwd met boeken. Eigenlijk teveel om in rond te snuffelen, want waar te beginnen. En vooral waar te eindigen, want de hele voorraad bekijken, daar heb je dagen voor nodig.
Je ziet de Tweede Kamer en een deel van de ‘wandelgangen’ vaak op televisie, maar in het echt ziet het er toch een beetje anders uit. Alles lijkt kleiner dan op tv en op tv zie je maar een beperkt deel. Veel details worden nooit in beeld gebracht.
Zo staat in de grote hal, naast de lange roltrap, een herdenkingsteken dat ik nog nooit gezien had. Een monument voor alle gevallen Nederlanders in de Tweede Wereldoorlog. Onder een uitspraak van Koningin Juliana ligt een groot boek met de namen van alle mensen die in de oorlog zijn omgekomen. Een dik boek waarvan elke dag een bladzijde wordt omgeslagen.
Amersfoort is een leuke stad met een mooi oud centrum, maar veel lezends ben ik er nog niet tegengekomen. Het eerste lezende beeldje zag ik bij toevel in het Soesterkwartier, op een hoekje in de Matthias Withoosstraat. Ik denk dat het een oude pastorie is geweest.
