Vandaag is het Pasen, dit mannetje zal het niet zo druk hebben met de krant lezen. Er staat vast niets belangrijks in. Morgen, als er weer gewerkt wordt, zijn er weer beursberichten. 

Het beeldje staat voor het gebouw van Het Financieele Dagblad, op het Prins Bernhardplein. Het stond eerder vlak bij de Beurs, waar ook de drukkerij van Het Financieele Dagblad was gehuisvest. Hierdoor heeft deze krantlezende man de bijnaam ‘Beursmannetje’ gekregen.

Het beeldje is van Pieter d’Hont, en was een geschenk van het Financieele Dagblad aan de Gemeente Amsterdam bij het100-jarig bestaan van de krant in 1964.

Artikel in het Parool
Een paar maanden nadat ik dit beursmannetje had ontdekt, lees ik een leuk artikel over hem in het Parool. 

Gekker moet het niet worden. Vorige week fotografeerde ik het beeld van Erasmus voor het Vossius gymnasium.
Op het Barlaeus gymnasium staat een onbekend beeld met boek.

En de heren Vossius en Barlaeus zelf staan in de Oudemanhuispoort.
Wie is er nu de weg kwijt?

In het Parool lees ik een interview met een oud-leerling van het Vossius gymnasium. In de pauze, vertelt ze, hing ze altijd met vriendinnen onder het beeld van Erasmus, bij zijn voeten. Bij het artikel staat een fotootje van het beeld: Erasmus met boek.
Voor mij reden even een omweggetje te maken langs het Vossius.

Het is een beeld van Hildo Krop, gemaakt rond 1932.
In de jaren ’30 is de tendens rond beeldhouwwerk sterk veranderd, lees ik op internet. In de jaren ’20 was beeldhouwkunst nog een fundamenteel onderdeel van de architectuur. Door de verslechtering van de economie en de opkomst van de Nieuwe Zakelijkheid ontstond een bouwstijl waarbij decoratie niet meer zo belangrijk werd gevonden. De tendens werd om naast de zakelijke bouw losstaande beelden te plaatsen. Het beeld van Erasmus is hier een voorbeeld van.

Voor de omslag van het boek dat Erasmus in zijn hand heeft, ontwierp Krop een vrouwfiguur. Zij heeft haar handen hoog, als een symbool van de vrede.
Als je goed kijkt, is het nog een beetje zichtbaar.
Nog wel goed te zien is de tekst onder op de sokkel: Qui vitat molam, vitat farinam; wat zoveel betekent als: wie de molen mijdt, krijgt geen meel.