Ik was er nog nooit geweest, dus die drie jaren dat het nu dicht gaat, hadden er ook nog wel bij gekund. Maar als iets een paar jaar dicht gaat, wil je er ineens per se naar toe: Paleis ’t Loo.
De Oranjes leken me geen grote lezers. De bibliotheek was niet groot en erg donker. Mooi sfeerlicht, maar te weinig om lekker bij te lezen, en moeilijk om een foto te kunnen maken. Via de mooie spiegel in het plafond kreeg ik toch een aardig beeld.
Soms struikelde ik bijna over een losliggende stoeptegel, of ik trapte in een hondendrol. Dat moet je op de koop toe nemen als je naar boven loopt te turen op zoek naar gevelstenen en mooie ornamenten op de huizen. Als je goed om je heen kijkt zie je de mooiste details. Van de gevelstenen met boek maakte ik deze ‘boekenmuur’.
1e rij: Amsterdam: Amsterdams Museum (2x) – Klimomstraatje – Anjeliersstraat
2e rij: Delft Halsteeg – Amsterdam Voormalige Stadstimmertuin – Spuistraat – Middelburg Lange Delft
3e rij: Wijk bij Duurstede Peperstraat Grote Kerk – Luzern (CH) Frankenstrasse en Herteinstrasse – Amsterdam Bloemstraat
4e rij: Zuthpen Oudewand – Wageningen Burgtstraat – Amsterdam Egelantiersstraat – Leipzig (DL) Gutenbergplatz
In Dorestad – waar nu Wijk bij Duurstede ligt – heeft rond 716 Bonifatius voet aan wal gezet, zo blijkt uit deze gevelsteen. En dat hij een belezen man was, moge ook duidelijk zijn.
Maar hoe zat het eigenlijk met deze kerkhervormer? We kennen hem van Dokkum, niet zozeer van Dorestad. Een rondje langs google en wikipedia levert dit levensverhaal op.
Dorestad was eind 7e eeuw een van de belangrijkste handelsplaatsen in Noordwest-Europa. Het lag bij de splitsing van Rijn en Lek, in het land van de Friezen. De stad was eind 7e eeuw vaak inzet van oorlog tussen de Friezen en de Franken. Rond 719 kwam Dorestad in Frankische handen. Het gebied ten zuiden van de Rijn tot aan de zee werd Frankisch, maar de macht van de Friezen in het rivierengebied ging niet helemaal verloren. Zij bleven baas in het gebied van de Utrechtse Vecht.
Rond die tijd – 716 – verliet Bonifatius (toen nog Winfried geheten) zijn geboorteland Engeland voor zijn eerste missie naar Friesland. Hij wilde de bewoners bekeren tot het christendom door in hun eigen taal tot hen te prediken. Zijn eigen Angelsaksisch (Oudengels) was verwant aan het Oudfries, vandaar deze keuze. De eerste zendingsreis werd een mislukking door de strijd die daar op dat moment gevoerd werd. Winfried werd gedwongen huiswaarts te keren.
In 718 verzocht hij de paus om goedkeuring om de Germanen te bekeren tot het christendom. De paus gaf toestemming en hij gaf Winfried een nieuwe naam: Bonifatius (hij die het goede doet).
Na het terugdringen van de Friezen, in 719, kon het missioneringswerk worden voortzetten. Bonifatius assisteerde hierbij. Hij werd daarna aangewezen als opvolger van de bisschop, maar Bonifatius gaf de voorkeur aan het missioneringswerk en weigerde. Hierop benoemde de paus hem tot bisschop-missionaris van de Germaanse gebieden om deze zo onder het gezag te brengen van de kerk van Rome.
Tot zover zijn missiewerk rondom Dorestad.
Om het verhaal compleet te maken – we kennen Bonifatius immers allemaal van zijn dood bij Dokkum – het vervolg:
Bonifatius heeft zijn hele leven in dienst gesteld om het christendom te predikken in Europa. Ook voor het niet-christelijke Friesland heeft hij verschillende pogingen ondernomen de heidenen tot het christendom te bekeren. Als bejaarde kerkelijk leider trok hij in 754 naar Friesland en doopte daar grote aantallen Friezen. Ook belegde hij een bijeenkomst om de bekeerlingen het sacrament van het heilig vormsel toe te dienen. Hij sloeg daarvoor in Dokkum zijn kamp op. Maar in plaats van daar zijn bekeerlingen te treffen, werd hij overvallen door een groep gewapende Friezen die hem op 5 juni 754 doodde, samen met zijn 52 metgezellen.
De Vrijmetselarij is alleen toegankelijk voor heren. Toch zitten boven de ingang van hun loge in Den Haag twee dames die de wacht houden.
Deze voorste dame heeft een boek in haar hand, die had dus mijn specifieke aandacht.
En de lezende dame hier vooraan op de stoep hield weer hele andere dingen in de gaten, via haar mobieltje.
2e Sweelickstraat 131 in Den Haag
Koning Willem II en zijn raadslieden pleegden in dit huis het overleg beslissend voor de grondwetsherziening 1848, staat te lezen op deze gevelsteen in Den Haag. Het gaat hier om de herziening van artikel 42 van de Grondwet, toen de macht van de koning werd ingeperkt ten gunste van de Staten-Generaal. Artikel 42 stelt dat de koning onschendbaar is en dat de ministers verantwoordelijk zijn:
Artikel 42 Grondwet
1. De regering wordt gevormd door de Koning en de ministers.
2. De Koning is onschendbaar; de ministers zijn verantwoordelijk.
Heulstraat 22, hoek Kneuterdijk in Den Haag