Delft associeer ik met natuurlijk de TU, het beroemde kogelgat in de Prinsenhof en het praalgraf van Willem van Oranje in de Nieuwe Kerk. Maar dat in Delft ook een beeld van Hugo de Groot staat – of Hugo Grotius zoals hij chique wordt genoemd – dat had ik niet bedacht.  Hugo de Groot en zijn boekenkist is voor eeuwig verbonden met Slot Loevestein, zo’n 80 kilometer verderop. Toch nog best een eindje gaans in de 17e eeuw. Maar even googelen leert me dat Hugo de Groot in Delft is geboren (1583). En dus staat er een groot standbeeld van hem (met boek!) op de Markt voor de Nieuwe Kerk.

Vier uur in de trein voor een lezend beeld, en ook nog eens vier uur terug. Het is eigenlijk gekkenwerk…
Vorig jaar was vriendin José in Zwitserland en maakte daar een kiekje voor me van een lezend beeldje. Toen we besloten dit jaar in Zwitserland te gaan treinen, heb ik natuurlijk meteen even gespiekt waar dat stadje met dat beeldje was. Helaas, hemelsbreed niet zover van onze standplaats vandaan, maar bergtreintjes rijden nu eenmaal geen 120 kilometer per uur. Vier uur in de trein kon ik mijn familie niet aandoen.
Toen ik nog eens ging googelen vond ik in datzelfde plaatsje nog een lezend beeld. En zelfs leek het of er ook nog een derde beeld stond. Zou ik man en kinderen dan toch meekrijgen.

Ja dus! Op naar Bad Ragaz.

Van dit beeld heb ik niet kunnen vinden wie de maker is. De andere drie beelden zijn allemaal van Kurt Laurenz Metzler, een Duitse kunstenaar die in Bad Ragaz een paar keer heeft geëxposeerd tijdens Schweizer Triennale der Skulptur.

The bench

 Zeitungsleser