Vorig jaar stond ik voor een dicht hek toen ik onze Godfried wilde fotograferen. Het Haarlemse stadstuintje waar Bomans staat, de Wijngaardtuin, is alleen door de weeks open. Maar op deze vrije vrijdag kon ik dan toch het tuintje in.
‘Humor is het vermogen de dingen betrekkelijk te zien’, staat onder het beeld.
Ter herinnering aan de schrijver en
Haarlemmer Godfried Bomans (1913-1971)
Het is zomer. Als we naar de thermometer kijken nog niet echt, maar volgens de kalender wel. En volgens deze meneer ook. Lekker zomer-lezen.
Boekhandels hebben het moeilijk, bibliotheken moeten bezuinigen, het boek zit een beetje in het verdomhoekje. Maar dat zorgt ook weer voor bijzondere initiatieven.
Zo zie je de laatste tijd steeds meer openbare boekenkasten waar mensen hun oude boeken kwijt kunnen. Daar hebben anderen dan weer plezier van. Deze mevrouw bijvoorbeeld. Ze had waarschijnlijk niet veel zin in de WK-voetbalwedstrijd van vanavond. Hier vond ze een mooi verhaal.
Lezende beeldjes staan vaak voor een basisschool. Soms kom ik dan voor niets, want op mijn vrije weekenden is het schoolhek vaak dicht en dan kan je niet altijd op het schoolplein komen. Maar dit weekend zat het mee. Op weg naar een feest in het Land van Maas en Waal ben ik eerst naar Boxtel gereden, waar voor de Prinses Amaliaschool – net buiten het hek – twee lezende meisjes staan.
En met een rechtstreekse trein kon ik zo van Boxtel naar Ravenstein, waar in het buurtschap Deursen een lezend meisje staat. Niet echt lezend; ze kijkt meer om zich heen, met het boek wat verplicht in haar hand. Ook haar kon ik makkelijk fotograferen, ze stond vlak achter een laag hek.
