Hoe breng je nu in beeld wat de x-hoogte is? De hoogte van een letter zonder stok of staart.
Ik heb er lang op zitten broeden, tot ik deze oplossing bedacht.
x-hoogte
Dat maakt nieuwsgierig
Een boek met de titel op de snede in plaats van op de rug. Dat maakt wel nieuwsgierig…
Nieuwjaarsstempel
De foto maakte ik al een paar maanden geleden. De nieuwjaarsstempel voegde ik later toe.
Een echte Hollandse Boekhandel
Bij kerst horen die heerlijk kitscherige kersthuisjes. Ik zou het liefst mijn hele huis er mee vol zetten met Kerstmis. Maar ja, waar laat je ze dan de rest van het jaar… Dus ik heb mezelf weer een restrictie opgelegd, de huisjes moeten iets te maken hebben met boeken. Ik heb er een aantal verzameld, maar allemaal met Engelse opschriften.
Tot nu, want dit jaar vond ik een echte Boekhandel, in zo’n typisch Noord-Hollands huisje met pannen dak en een klein erkertje op zolder. Een beetje in de schaduw zit een mannetje op het ‘gemak’ zijn boekje te lezen.
Venrayse heiligen
Naast een voorlezende oma trof ik in Venray nog een paar heiligebeelden.
Godfridus Henschenius (1601 – 1681) was een rooms-katholiek priester en jezuïet. Hij was een van de eerste bollandisten, een instituut opgericht door de jezuïeten, dat zich bezighield met hagiologie, het bestuderen en beschrijven van heiligenlevens.
In 1660 – 1662 ondernam Henschenius een reis door Europa voor het vinden van hagiografische geschriften, waar hij kopieën van maakte. Zo ontstond de bibliotheek van de bollandisten.
Deze bibliotheek groeide uit tot een van de beste in het Europa van de zeventiende eeuw. Na de opheffing van de Orde is een groot deel ervan terecht gekomen bij de Belgische Koninklijke Bibliotheek.
En bij de Sint Petrus Bandenkerk staat deze monnik met op de sokkel een relilëfje met lezend kind.
Venrayse verhalen
Deze oma vertelt haar kleinkind de Venrayse verhalen. Je kunt zelf ook meeluisteren; op de sokkel staan qr-codes naar de mooie verhalen uit deze Limburgse stad.
Venray heeft een rijke historie. Van een katholiek bolwerk met diverse kloosters in de 17e eeuw tot de hoofdstad van de psychiatrische zorg in het zuiden van ons land.
Venrayse verhalen van Marie-Claire Krell is geplaatst in 2012 en staat aan de Westsingel.
Thei Dorre wies uuch de weeg
Theodoor Dorren wijst toeristen de weg. Geen stadsgids via een app op je mobieltje of een gids die je via een oortje de informatie verschaft. Hij doet het nog ouderwets met een boek met plaatjes.
In 2010 was het 125 jaar gelden dat VVV Zuid-Limburg in Valkenburg aan de Geul werd opgericht. Deze vereniging voor Vreemdelingen Verkeer was de eerste organisatie in haar soort in Nederland en leidde tot het, breed vertakte, Nederlandse VVV-netwerk.
Ter herinnering aan dit VVV-jubileum werd in dat jaar deze beeldengroep geplaatst waarin de mede-oprichter van de VVV, Theodoor Dorren, een belangrijke rol speelt. Het toeristengezin staat voor heden en Theodoor Dorren voor het verleden. Dorren wijst de weg. Hij toont een boekje met de bezienswaardigheden. Het is een dik boekje, want er is veel te zien in Zuid-Limburg.
Theo Dorrenplein in Valkenburg
Glaspaleis
In Heerlen staat dit ‘Glaspaleis’. Het is gebouwd in de jaren 30 als warenhuis en was een unicum in die tijd; heel open en transparant met veel glas, beton en staal.
Na vele omzwervingen en een bijna-sloop, werd het in de jaren 90 in oude stijl teruggebracht. Nu huist onder andere de bibliotheek in dit mooie pand.
Boekenbeelden in Luik
Met de Drielandentrein maken we een uitstapje naar Luik. Het station is fenomenaal, maar dan heb je het mooiste van Luik ook wel meteen gehad (vind ik).
Met wat speurwerk vind ik er toch nog een boekenbeeld: Edouard van Beneden, hoogleraar zoölogie aan de Universiteit van Luik. Hij staat hier voor het Aquarius Museum met een boek in zijn hand.
En in de Sint Pauluskerk staan deze twee heiligen met boek. Eentje staat wel heel erg weggestopt onder de trap. Was hij niet zo geliefd?
Het boek dat zich laat lezen in de nacht
Bij de Universiteitsbibliotheek van Maastricht vond ik, in de fietsenstalling, dit gedicht.
Het boek dat zich laat lezen in de nacht
gloeit op, werpt licht op voor- en nageslacht.
Bij al wat het behelst, van vonk tot zon:
elk woord werd door een ander voortgebracht.
Het gedicht is van Wiel Kusters die het speciaal schreef voor de Universiteitsbibliotheek, Nieuwenhofstraat Maastricht.